- requies
- rĕ-quĭes, ētis ( gen. requieï, Ambros. Parad. 3, 19; cf. Prisc. p. 704 P., and Val. Prob. II. p. 1460 ib.: requie, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 781 ib., or id. H. 1, 97 Dietsch), f., qs. after-rest, i. e. rest, repose from labor, suffering, care, etc.; relaxation, respite, intermission, recreation (freq. and class.; not in Cæs.; cf.:B.
otium, quies): nec requies erat ulla mali,
Lucr. 6, 1178:requies curarum,
Cic. Off. 2, 2, 6:requies plena oblectationis,
id. Lael. 27, 103:nec mora, nec requies,
Verg. G. 3, 110; id. A. 5, 458; 12, 553; 9, 482:requies pedum,
Hor. C. 1, 36, 12:curae requies medicina mali,
Ov. Tr. 4, 10, 118:bellorum,
Stat. Th. 3, 295:nec requies (est), quia, etc.,
Val. Fl. 5, 602; cf.infra,
Lucr. 4, 227.— Gen.:ut tantum requietis habeam,
Cic. Att. 1, 18, 1:intervalla requietis,
id. Fin. 1, 15, 49. — Acc. requietem, Cic. Sen. 15, 52; id. Fin. 5, 19, 54; id. ap. Charis. p. 52 P.:requiem,
id. de Or. 1, 52, 224 (with otium); id. Arch. 6, 13; Sall. C. 51, 20; id. H. 3, 61, 17; Tac. A. 1, 35; 2, 23; 4, 25; Suet. Caes. 4; id. Tib. 10; 24; Tib. 1, 7, 41; Verg. A. 4, 433; 12, 241; Hor. Ep. 1, 7, 79; Ov. M. 1, 541; 4, 628; Lact. 7, 17, 12; 7, 27, 2; Curt. 9, 6, 3; Sen. Ira, 3, 39, 3; id. Ep. 30, 12; Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 1 B. and K.— Voc.:requies (hominum, Calliope),
Lucr. 6, 94.— Abl. requiete, Cic. poët. Div. 1, 13, 22:requiē,
Liv. 22, 9, 5; Ov. M. 13, 317; 15, 16; id. H. 4, 89. — Dat. sing. and the plur. do not occur.—Poet., in gen., = quies, rest, repose:2.nec mora nec requies inter datur ulla fluendi,
Lucr. 4, 227; 6, 934:nunc nimirum requies data principiorum Corporibus nulla est,
id. 1, 991:requie sine ullā Corpora vertuntur,
Ov. M. 15, 214.—A place of rest:hic locus urbis erit, requies ea certa laborum,
Verg. A. 3, 393.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.